SIRMIONE - "Wij zijn minder belangrijk dan meloenen. Ons water wordt weggepompt voor die van beneden, we hebben er niets over te zeggen." Dat zegt Giordano Signori, wethouder van Financiën en Toerisme van Sirmione, de beroemdste badplaats van het Gardameer. Van een crisis is geen sprake, bezweert Signori.
Het plaatsje Sirmione, gelegen aan de zuidkant van het Gardameer waar het water blijft zakken. Het Gardameer trekt jaarlijks 20 miljoen toeristen, Sirmione krijgt er alleen al meer dan een miljoen. "Wij weten het hier te organiseren. Uit alle tests blijkt dat ons zwemwater nog goed is. Maar het gevecht is zwaar en niet eerlijk.". Op de uiterste punt van Sirmione is te zien wat er gaande is. Er wordt gezond op steigers die staan op wit kalksteen. Het meer is op sommige plaatsen honderd meter ver weg. Een wandeling naar de restanten van het Romeinse termencomplex van Catullo kan vandaag zonder natte voeten. Een Russische toerist fotografeert zijn vrouw in de avondzon ver uit de kust bij een koppel zwanen. Romantisch, maar het klopt niet.
De watermeter bij Peschiera, net als Sirmione aan de zuidzijde van het meer, staat op tien centimeter. Een record. De afgelopen weken is het niveau hier bijna een anderhalve meter gezakt.
Even verderop staat de boosdoener: de dam die de afvoer sluit naar de rivier de Mincio. Een grote kraan die wordt opengezet om een elektriciteitscentrale te voeden, maar vooral de landbouwgronden rond de Po, een rivier die momenteel laagterecords breekt.
De AIPO, het interregionale orgaan dat beslist over de in- en afvoer van het water van het Gardameer, kiest volgens iedereen hier steevast voor de landbouw. "Het is een lobby, die het geen donder uitmaakt wat er boven gebeurt", zegt wethouder Signori.
Klagende toeristen zijn er weinig. "We hebben altijd nog het zwembad", zegt een jonge Duitser. Niemand wil praten over afzeggingen.
De belangen lopen uiteen, zegt schrijver/journalist Tulio Ferri, die 27 boeken wijdde aan het meer. Garda is volgens hem een kunstmatig bassin geworden, met een kraan boven en beneden. "Boven leveren rivieren als de Sarca water uit de Alpen, maar daar ligt geen sneeuw meer. Er is uitgerekend wat er in en uit mag, maar dat is op basis van economische belangen." De natuur en het eco-systeem zijn volgens Ferro het kind van de rekening. Door de lage waterstanden planten vissen zich niet voort en verdwijnen broedgebieden van vogels.
Bron:Eelco van der Linden voor PZC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten