In de Tiroler Bergen !!... Hallo iedereen , Griaß Enk ! Ons verhaal begint zo ... wij Peter en Mary , hadden nood aan een vakantie na het verlies van ons dochtertje , onze vrienden hadden ons overtuigd om naar Oostenrijk ( Tirol ) mee te gaan . Eerst waren wij daar helemaal niet voor te vinden ! Oostenrijk ? dit is toch iets voor oude mensen ? Maar zij vonden het super dus trokken we maar mee , bergwandelen !! Het was een SUPER vakantie !! We hebben er van genoten en tegelijk ons hart verloren aan de bergen, in januari gingen we voor het eerst skieen en het jaar daarop terug .
En toen begon het ...
" Ik wil niet meer naar huis !!"en "Hoe zou dat zijn , als wie hier zouden wonen ?" we waren alletwee verliefd op de bergen .
Al vlug was het besloten :" Als we thuiskomen zoeken we een vakantiewoning en keren we een week terug !" De bedoeling was om dan iets te zoeken , maar toen ik die mevrouw opbelde en haar vertelde dat we eigenlijk iets in de gastronomie zochten , vertelde zij me dat er in het dorp een Gasthof te koop stond , al meer dan 4 jaar !!
Het volgende weekend zijn we terug naar Oostenrijk gekomen, Landeck en Tobadill hebben we nog op de landkaart moeten zoeken ... geen idee want Tirol was voor ons Oostenrijk en omgekeerd ook .
Nadat we het huis gezien hadden en alles eens bekeken hebben was het al vlug duidelijk , dat is het !!! Na veel geen en weer pendelen en nadenken hebben we dan in december 2000 het huis gekocht .
We hebben eerst een half jaar gerenoveerd zodat we konden openen en op 1 juli 2001 was het dan zover, het dorpsgasthof werd weer geopend ... Tot grote vreugde van de inwoners , maar toch waren ze skeptisch ... er waren zoveel uitbaters geweest die er al vlug de brui aan gegeven hebben . En dan komen er twee belgen ??? Buitenlanders ... hier in het Tiroler Oberland zijn de mensen enorm hard en stoer , daar zijn ze zelfs trots op !
Het is een hard begin geweest, ik kon een beetje duits maar Peter en Davy onze zoon ( toen 8 jaar ) geen woord . De mensen hier spreken allemaal dialekt ( Oostenrijks ) niemand deed moeite om ons te helpen ! Al vlug kregen we de taal onder de knie en gelukkig hadden we veel Belgen in ons Hotel dus hadden we wel wat afwisseling . Na een half jaar begonnen de inwoners toch te vinden dat we er nu wel bij hoorden , en toen is het beginnen veranderen .
Nu zijn we " Tobadillers " , Peter is in de brandweer aktief en ik ben voorzitster van het toerisme ,Davy is in de voetbalclub, skiclub enz... we zijn "de" verzamelplaats voor jeugd , verenigingen (17 in het dorp ), Frühshoppen , feestjes en het enige restaurant in het dorp met 280 gastenbedden .
We zijn blij zoals het nu is , onze zaak floreerd , we hebben gasten van over heel de wereld maar vooral ook Belgen en Nederlanders . We verbouwen en verbeteren nog steeds aan het huis tussen zomer en winterseizoen staat er altijd wel weer een verbouwing op het programma ! Het is hard werken , van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat en dat 7 op 7 dagen .
Wij denken er eigenlijk niet aan om ooit nog in Belgie te wonen , alhoewel we onze familie en vrienden wel missen , gelukkig komen zij veel op bezoek .
groetjes en Pfierd Enk ,
Peter , Mary en Davy Butstraen - Vanhove : website gasthof Alpenblick
Bron:Belg.be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten